Nooit in de match geweest
HASPENGOUW – Geen schijn van kans tegen de ongeslagen thuisploeg die al na één quartje op veilig stond. Hun oudste speler was van bouwjaar ’91, bij ons was de jongste van ’91. Het verschil tussen onze nestor (Mark ’72) en hun piepkuiken (’96) bedroeg 24 jaar. “Ik kon hunne pa zijn,” aldus Mark.
Blitzstart van de thuisploeg met 10-0 na 3′. Wij probeerden wel, maar zij speelden gewoon aan een hoger tempo. Dat gekoppeld aan een degelijke techniek en een goed afstandsshot en dan weet je het heel gauw: 20-6 en 27-8 na 10′. Zonder mirakel wil dat zeggen: match gespeeld. Dat mirakel kwam er ook niet, wel kreeg onze defense wat meer grip op hun aanvallen en verder uitlopen gebeurde dan ook niet echt meer: rust 39-16. Weer een sterk thuisquarter en bij 51-19 hingen er echt wel loodzware cijfers op het bord. Het grootste verschil stond er bij 61-26 maar met een gewonnen laatste quartje konden wij de eindscore toch nog een min of meer behoorlijk uitzicht geven.
Op de terugweg met een klein groepje naar Schakkebroek om bij ex-speler Bert Hardy een frietje te gaan steken en écht, het was lekker.
Quarters: 27-8, 12-8, 22-10 en 11-19.
3 driepunters: Tom 2, Jeroen 1.
4 op 7 vrijworpen: Illya 2 op 2, Tom 1 op 1, Mark 1 op 4.
Afwerking: Tom Groven 17, Bert Steegmans 8, Illya Nootens 6, Thomas Mougey 4, Jeroen Vos 3, Mark Schoemans 3, Stijn Segers 2, David Vanlaer 2, Thomas Nuyts 0. Pieter zat met krukken op de bank en was terreinafgevaardigde.