En wij dachten hier te winnen…

De begeleiders waren overtuigd, de coach was er zeker van, de spelers hadden alle zelfvertrouwen en de lokale coach (die geregeld matchen van ons fluit) had er ook geen goed oog in: Orly zou dit varkentje wel eens wassen. Ex-speler Dave Hermans gokte na onze blitzstart zelfs op een “dertiger”. Die kwam er ook, maar niet in ons voordeel.

Het eerste quartje was AF. Na 2′ stond het al 0-7 en dat verschil kreeg een onmondig Alken over 4-11 niet weggewerkt: 8-13 na 10′ en geen vuiltje aan de lucht. Hun nummer 12 kreeg dan teveel vrijheid, dankte met 4 shots op 5 en bij 14-13 nam Alken niet alleen over, het stoomde door naar 28-13. Wij scoorden in dat tweede quart nul punten (bros, zero, niks, rien de knots). Men begon zich ook op te winden over de arbitrage. Die was echt niet goed, maar al dat gezeur sproot toch vooral voort uit onze eigen onmacht.

Geen beterschap na rust en met een nieuwe 7-0 liep Alken uit naar 35-13. Dat was dus een 27-0 die wij te slikken kregen. Na 25′ de allereerste vrijworp voor Orly, ondertussen regende het fouten tegen ons en dat werden er uiteindelijk 4 technische en 2 vrijwillige. Alleen die laatste van Tom was er geen, de anderen werden terecht gefloten. In de slotfase ging Alken dus effectief die dertiger inschrijven: 43-23, 53-28, 66-32.

Wij hebben ooit, in de vorige eeuw, eens 29 punten gescoord in een competitiematch. Dit kwam dus aardig in de buurt na een totale off-day.

Fouten: Alken 8, Orly 29
Vrijworpen: Alken 31, Orly 3 (Mark 0 op 1, Thomas 2 op 2).
2 driepunters: David 1, Tom 1.
Afwerking: Tom Groven 13, David Vanlaer 5, Wim Dirickx 4, Mark Schoemans 4, Arno Melotte 2, Illya Nootens 2, Thomas Mougey 2.